In Uganda leerde Allen (16) dat ze als meisje niks waard was. Sinds een jaar woont ze in Nederland, hier kan ze kan ze dansen, dromen en andere meisjes laten stralen. ‘My time is now’ is haar motto.
Toen Allen nog in Uganda woonde, verdween er soms zomaar een vriendinnetje van haar school. Die was dan uitgehuwelijkt, raakte zwanger en moest thuis voor haar kind zorgen. Of ze had zelfmoord gepleegd uit wanhoop, omdat ze verstoten was. Allen ging naar school in jongenskleren zodat ze niet betast, verkracht of verkocht zou worden. Ook kon ze na zes uur ’s avonds niet meer de straat op. Als meisje stond ze onderaan de ladder in de maatschappij.
Sinds een jaar is ze in Nederland en nu loopt ze zelfverzekerd over straat in een jurkje of een kort truitje. Hier wordt ze niet betast. Soms kijkt ze nog wel in de spiegel en denkt ze: ‘Ik had uitgehuwelijkt kunnen zijn.’
Zodra Allen het podium opstapt om te dansen, voelt ze zich vrolijk, vrij en vergeet ze de nare herinneringen aan Uganda. Tijdens de documentaire ontwikkelt Allen samen met haar dansdocent Serano een choreografie, waarin ze haar verhaal vertelt. ‘My time is now’. Het is haar tijd om te stralen. Vol trots zal ze aan het einde van de documentaire haar solo dansen bij een dansvoorstelling van het ICK en daarmee gezien en gehoord worden. Haar moment in de spotlight.
Monocle Productions draagt bij aan de totstandkoming van deze film in samenwerking met EO
Jaar van productie: 2019 – 2020
Regie: Els van Driel
Regie-assistentie: Imke Renee Slump
Camera: Diderik Evers
In Uganda leerde Allen (16) dat ze als meisje niks waard was. Sinds een jaar woont ze in Nederland, hier kan ze kan ze dansen, dromen en andere meisjes laten stralen. ‘My time is now’ is haar motto.
Toen Allen nog in Uganda woonde, verdween er soms zomaar een vriendinnetje van haar school. Die was dan uitgehuwelijkt, raakte zwanger en moest thuis voor haar kind zorgen. Of ze had zelfmoord gepleegd uit wanhoop, omdat ze verstoten was. Allen ging naar school in jongenskleren zodat ze niet betast, verkracht of verkocht zou worden. Ook kon ze na zes uur ’s avonds niet meer de straat op. Als meisje stond ze onderaan de ladder in de maatschappij.
Sinds een jaar is ze in Nederland en nu loopt ze zelfverzekerd over straat in een jurkje of een kort truitje. Hier wordt ze niet betast. Soms kijkt ze nog wel in de spiegel en denkt ze: ‘Ik had uitgehuwelijkt kunnen zijn.’
Zodra Allen het podium opstapt om te dansen, voelt ze zich vrolijk, vrij en vergeet ze de nare herinneringen aan Uganda. Tijdens de documentaire ontwikkelt Allen samen met haar dansdocent Serano een choreografie, waarin ze haar verhaal vertelt. ‘My time is now’. Het is haar tijd om te stralen. Vol trots zal ze aan het einde van de documentaire haar solo dansen bij een dansvoorstelling van het ICK en daarmee gezien en gehoord worden. Haar moment in de spotlight.
Monocle Productions draagt bij aan de totstandkoming van deze film in samenwerking met EO
Jaar van productie: 2019 – 2020
Regie: Els van Driel
Regie-assistentie: Imke Renee Slump
Camera: Diderik Evers